Mniej dziki i wolny to kraj, niż nam się wcześniej wydawało, ale przepiękny!

Wypożyczyliśmy autko przy lotnisku i ruszyliśmy w drogę. Na początku nie było łatwo: jazda po prawej stronie drogi, brak mapy Auckland i poczwórne zmęczenie po potrójnym locie. Ale z każdym kilometrem robiło się spokojniej i piękniej. Nie wiem, ile w sumie kilometrów przejechaliśmy, robiąc rundkę po obu wyspach: północnej i południowej. Nieważne! Ważne, co zobaczyliśmy, ile fok, pingwinów i delfinów spotkaliśmy i ile mieliśmy w tym czasie frajdy.

Frajdę chyba najłatwiej poczuć, oglądając filmik, który udało nam się w tym czasie zrobić. VIDEO: o naszych pierwszych dniach i zwolnieniu z biegu, razem, w słońcu.

Jeszcze w Auckland odwiedziliśmy znany na całą okolicę Festiwal Pasifika, na który zlatują się całe rodziny z krajów na wyspach. Potem wybiegaliśmy się na przepięknej plaży Bethells Beach, złapaliśmy oddech przed prawdziwą jazdą.

No i pojechaliśmy. Mnóstwo kosmicznych miejsc widzieliśmy: gejzery w Orakei Korako, góry wyrastające z morza jak stosy naleśników: Pancake Rocks, chyba najpiękniejszy zakątek, jaki do tej pory widzieliśmy: Milford Sound i klify i wodospady, i Moeraki Boulders: duże i okrąglutkie kamienie na plaży, i park narodowy Abel Tasman na północy wyspy północnej.

Udało nam się przegadać z napotkanymi ludźmi wiele tematów: o trzęsieniu ziemii w Christchurch, o sytuacji rodzimych Maorysów, o wszystkich kiwis: ptaszkach, owocach i mieszkańcach Nowej Zelandii, no i (ku ogólnej radości!) naspotykaliśmy zwierząt na naszej drodze: fok, lwów morskich, pingwinów, ptaszków kiwi i wielu, wielu innych.

A! I skoczyłam na bungee!!

Będzie jeszcze troszkę więcej z Nowej Zelandii, chcecie? :)

This post is also available in: niemiecki

---

Nasza książka już do kupienia!

Stało się! Wydaliśmy książkę: "Rodzina Bez Granic w Ameryce Środkowej".
Zobacz, poczytaj, może zamów tutaj »